Hoe ontstaat een parel in een oester?
Een parel is een prachtige juweel die in sieraden wordt verwerkt. Ze zijn zeer zeldzaam en ook er duur. We weten dat parels afkomstig zijn uit oesters. Maar hoe komen ze in de oester terecht? Dat is eigenlijk best simpel, het zit zo. De parels worden door oesters gemaakt wanneer een zandkorrel of een stukje schelp in de oester terechtkomt. Het is een soort verdedigingsmechanisme waarmee het vuiltje wordt ingekapseld. De natuurlijke bescherming van een oester is dus eigenlijk de rede dat parels ontstaan.

Parel in oester
Oesters zijn niet het enige soort weekdier dat parels kunnen produceren. Ook kokkels en mosselen kunnen parels produceren, maar dat is een veel zeldzamer verschijnsel.
Er bestaan eigenlijk drie soorten parels: natuurlijke, gekweekte en imitatieparels. Om te begrijpen hoe parels in oesters worden gevormd, moet je eerst de basisanatomie van een oester begrijpen.
Als de oester groter wordt, moet zijn schelp meegroeien. Met behulp van mineralen uit het voedsel van de oester kan deze de schelp laagje voor laagje laten groeien. Dit materiaal wordt parelmoer genoemd, en de binnenkant van de schelp is hiermee ook bekleed.
Hoe ontstaan parels
De vorming van een natuurlijke parel begint wanneer een vreemde stof tussen de kleppen en de schelp in de oester glipt, waardoor de schelp geïrriteerd raakt. Het is te vergelijken met een splinter in je vinger. De natuurlijke reactie van de oester is het bedekken en beschermen van die irriterende stof. De mantel bedekt de irriterende stof met laagjes van dezelfde parelmoer-stof die wordt gebruikt om de schelp te maken. Dit vormt uiteindelijk een parel.
Een natuurlijke parel ontstaat wanneer een irriterende stof zich indringt in een bepaalde soort oester, mossel of schelpdier. Als afweermechanisme scheidt het weekdier een vloeistof af om de irriterende stof te bedekken. Laag na laag wordt deze beschermlaag op de irriterende stof afgezet tot er een glanzende parel is gevormd.